Yoğun Bakım Hastalarının Psikolojileri Bozuk mu ?

Yoğun Bakım. Bazı zamanlarda gerekli olan ve istemesek de, sevdiklerimizi bırakmak zorunda kaldığımız yer. Yoğun bakım ünitelerindeki hastalar hakkında konuşulacak çok şey var aslında. Buradaki hastaları görmemize ya da yanlarında kalmamıza izin vberilmiyor. Bu belki de hastanın psikolojisi için mantıklı gibi görünüyor. Peki gerçekte de öyle mi ?

28 Kasım 2019 Perşembe 15:12

Yoğun Bakım Hastalarının Psikolojileri Bozuk mu ?

İlgili Galeriler

Aslında, yoğun bakım hastalarının yalnızlığından bahsediyoruz. Yoğun bakımlarda kalan hastaların yanlarına refakatçi alınmaması, gün içinde sadece bir kaç dakika, birilerinin görüş yapabilmesi, aslında en önemli ve sıkıntılı konulşardan biri.

Evet, yoğun bakım hastalarının bir çoğu kendinde değil gibi görünüyor olabilir ama gerçek bu mu ? Hastaların birçoğunun aslında konuşulanları duyduğu söyleniyor. Bu durumda, belki de yanıbaşlarındaki insanların anlattıkları onların hayatta kalmalarını sağlayacak. Ya da aşağıdaki yazıdaki hanımefendinin anlattıklarına ihyiyaçları var. Yoğun bakım hastalşarının bu kadar yalnız bırakılması, onların hayattan kopmalarına mı sebep oluıyor ? Yazıyı okuyun. Bakalım siz ne diyeceksiniz ?

YOĞUN BAKIM GERÇEĞİ ...

Alzheimerin dördüncü evresi fakat söylenenleri anladığına dair mimikleri var.Nefesde problem çıkınca yoğun bakıma kaldırdılar.

Dün hastaneye ziyaretine gittim.İçeriye sadece iki kişini alıyorlar .Yeşil bir önlük giydirip yanına sokuyorlar.

Gözleri açıktı hastamızın.Yanına girince gözlerini bize çevirdi.Çünkü sadece gözleri ile anlaşabiliyorduk.Oda her zaman olmuyordu.Heycanlandı.Gözleri yaşardı.Sanki elini uzatmak ister gibi kalkma harketinde bulundu.Çok şuurlu bir hal sezdim.

-İyileşince seni burdan çıkaracağız eve götüreceğiz , dediğimde

yine gözleri doldu yine çıkmak ister gibi harekette bulundu.

Etkilendik.Anlaşılan yoğun bakımda durmak istemiyordu.

Etrafına bakındım.Güzel olan hiç bir şey yoktu.Oyalanacak aklını hastalıktan alacak bir şeyde yoktu.Etrafta korkunç aletler...

Kalp atış makinasından çıkan nabız ölçer sesleri.Akçiğer solunum cihazının binbir çeşit boruları.Çıplak vücut, ince bir çarşafla örtülü.Soğuk ortam.

Aman Allahım!!

İnsanın yaşam enerjisi varsada kaybolur cinsinden.. Bir ızdırap içinde gibi.

Bu hasta ki, algısı en düşük hasta yinede yoğun bakımda durmak istemiyor.Belkide evde ölmek istiyordu.Şuurun olmasa, baygın olsan, kendinde olmasan hiç önemli değil.Ama şuurun gelipte etrafına şöyle baktığında:

Aklına nasil sahip çıkar insan.!!

İman ile nasıl ölür insan!!

İnsanca nasıl kalır insan!!

Birileri durdursun bu farkedilmeyen zulmü. .

Şimdi büyük Hastaneler kuruluyor.

Yoğun bakım hastanın yanında muhakkak bir yakını olmalı.

Hastanın bir desteği olmalı.

Ölürken ağzına zemzem süren , kelimei şehadeti hatırlatan bir Yardımcısı olmalı. .

Lütfen bir çare bulunuz ....

( zeynepmen / 25.11.2018)

................

Anahtar Kelimeler: Yalnızlık Yaoğun Bakım üniteleri Hastane Yoğun Bakım Hasta